بهینه سازی ترکیب پوشش خوراکی با کاربرد طرح مرکب به منظور حفظ شاخص های کیفی انجیر (.ficus carica domestica l)

در این پژوهش، تأثیر پوشش خوراکی مرکب، متشکل از آلژینات (در محدوده غلظت 2.5-0 درصد وزنی بر حجمی)، ژل آلوئه ورا (1-0 درصد وزنی بر حجمی) و صمغ زدو (4-0.5 درصد وزنی بر حجمی) حاوی مقادیر ثابتی از عوامل ضد قهوه ای شدن اسید آسکوربیک و اسید سیتریک (هریک در غلظت 1 درصد وزنی بر حجمی)، کلرید کلسیم به عنوان عامل ایجادکننده اتصالات عرضی (2 درصد وزنی بر حجمی) و گلیسرول در نقش پلاستیسایزر (8 درصد حجمی بر حجمی) بر شاخص های کیفی میوه انجیر نیمه مرطوب طی 4 ماه ذخیره سازی بررسی گردید. برای مطالعه تأثیرگذاری سه فاکتور مخلوط و یک فاکتور کمی پیوسته (زمان نگهداری) از طرح مرکب استفاده شد. آزمون هایی از قبیل درصد رطوبت، مواد جامد محلول کل، پارامترهای رنگ، بافت، فعالیت آنتی اکسیدانی و فنل کل، فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز و همپنین آزمون میکروبی اندازه گیری گردید. با توجه به نتایج مطالعات، غلظت بهینه ترکیب صمغ ها در پوشش خوراکی در ماکزیمم زمان نگهداری به شرط حفظ ویژگی های کیفی، 2.188 درصد وزنی بر حجمی آلژینات، 0 درصد وزنی بر حجمی آلوئه ورا و 1.812 درصد وزنی بر حجمی زدو انتخاب گردید. از طرفی چنانچه در بهینه سازی فاکتورها بازه زمانی 120-90 روز در نظر گرفته شود، غلظت بهینه شامل 0 درصد وزنی بر حجمی آلژینات، 1 درصد وزنی بر حجمی آلوئه ورا و 3 درصد وزنی بر حجمی زدو می باشد. به طور کلی، روند بهینه سازی پوشش خوراکی، توانایی ژل آلوئه ورا و صمغ زدو را در حفظ نسبی خصوصیات کیفی میوه انجیر نیمه مرطوب طی 4 ماه ذخیره سازی، آشکار ساخت.